• onderzoeken
    • zoeken
    • zoeken in verwante bronnen
    • doorzoek de website
    • zoektips
  • ontdekken
    • archiefsprokkels
    • projecten
    • digitale tentoonstellingen
    • publicaties
  • organisatie
    • Over ons
      • algemeen
      • bestuur en directie
      • vacatures
      • beleid en jaarverslagen
      • ANBI-gegevens
      • privacyverklaring
      • Toegankelijkheidsverklaring
    • zorgdragers
    • partners
      • vrienden
      • vrijwilligers
    • nieuws
  • pagina's winkel
    • films
    • catalogi en inventarissen
    • ansichtkaarten, boeken, gidsen en handleidingen
  • pagina's winkelplus
    • persbericht Groot Verhalenboek Maastricht, deel 2
    • persbericht Groot Verhalenboek Maastricht, deel 1
    • persbericht de Maas en Rijnregio's gedurende de Romantiek
    • persbericht 'Zotheid' in de duisternis
    • persbericht Kleinhandel en stedelijke ontwikkeling
    • persbericht Het middeleeuwse grondbezit van het Sint-Servaaskapittel
  • Opstand
top
  • contact
  • studiezaal
  • tarieven
  • english

        een brugleuning bij stukken en beetjes

        Tegenwoordig zijn alle Maastrichtenaren apentrots op de Servaasbrug. De brug is zo beeld- bepalend voor de stad dat de VVV de brug als logo heeft gekozen. Dat is niet altijd zo geweest. In de twintiger jaren van de vorige eeuw  werd er regelmatig geklaagd over de oude brug, die toen nog geen naam had (de brug heet pas Servaasbrug sinds 1932). De naamloze brug was toen de enige oeververbinding tussen de beide delen van Maastricht. Al het verkeer van de stad (auto's, bussen, trams, paarden en wagens, fietsers, motorrijders en voetgangers) ging over die ene brug.

        oude brug

        In 1926 vonden gemeenteraad en college, burgemeester Van Oppen voorop, dat het maar eens afgelopen moest zijn. De oude brug was te smal, verkeerde in slechte staat, en het werd tijd voor een nieuwe, mooie en moderne  oeververbinding. De oude brug kon dus gevoeglijk afgebroken worden. Op 10 mei 1926 stemde de gemeenteraad van Maastricht in meerderheid vóór afbraak van de oude brug. Rijkswaterstaat van zijn kant had al lang plannen klaarliggen voor een moderne ijzeren overspanning. Het lot leek beklonken voor de oude brug. Maar toen de gemeenteraad de sloop van de oude brug had goedgekeurd, werden de Maastrichtenaren opeens wakker. Er rees in heel de stad heftig protest, de pers maakte zich van de zaak meester, er werd een comité opgericht, er werden brieven gestuurd naar de Koningin, en zelfs de ministers gingen zich ermee bemoeien.

         

        Maar toen de gemeenteraad de sloop van de oude brug had goedgekeurd, werden de Maastrichtenaren opeens wakker. Er rees in heel de stad heftig protest, de pers maakte zich van de zaak meester, er werd een comité opgericht, er werden brieven gestuurd naar de Koningin, en zelfs de ministers gingen zich ermee bemoeien.
        Uiteindelijk keerde het tij en werd besloten tot behoud en restauratie van de oude brug én tot de bouw van een nieuwe brug, de toekomstige Wilhelminabrug. De oude brug zou dus gerestaureerd worden... Nu kunnen we zien wat  Rijkswaterstaat toen "restauratie" noemde... In feite is de oude brug namelijk volledig afgebroken (de eeuwenoude bogen werden zelfs met dynamiet opgeblazen!) en in gewapend beton herbouwd. Voor de scheepvaart, want dat was de harde eis van Rijkswaterstaat, werd een ijzeren boog geconstrueerd.

        stukken en beetjes

        Bij die gelegenheid werd ook de gietijzeren leuning van de brug gedemonteerd. En wie zijn ogen goed de kost geeft, kan er her en der in de stad nog delen van aantreffen. Een stuk staat voor de speelplaats van de Openbare School in de Begijnenstraat. Twee grote stukken vindt men op de Kommel en op de hoek van de Abstraat, tegenover het gebouw van de Sociale Dienst. Een kleiner stuk staat in de Verwerhoek. Op de Ezelmarkt stond ook nog een stuk, maar dat heeft moeten plaatsmaken voor... de ezel.

         

        bron

        Régis de la Haye, De Maas over, Publicatie van de Stichting Historische Reeks Maastricht, Vierkant Maastricht 4 (1984).

         

        auteur

        Régis de la Haye

         



        Leessuggesties


        de tiende boog van de Servaasbrug is de achtste
        kom niet in mijn st(r)aatje


        Alle thema's

        geloof en gelofte
        heg en steg
        rechtspraak
        Maastrichtse families
        bestuur en recht
        educatie
        Limburgse collecties
        Erfgoedinstellingen Limburg
        herinnerd en herdacht
        kennis en kunde
        lief en leed
        oorlog en vrede
        recht en slecht
        vermaak en vertier
        woning en werk
        ziek en gezond
        Carnaval
        Limburgse tradities
        Limburgs erfgoed


        Delen