• onderzoeken
    • zoeken
    • zoeken in verwante bronnen
    • doorzoek de website
    • zoektips
  • ontdekken
    • archiefsprokkels
    • projecten
    • digitale tentoonstellingen
    • publicaties
  • organisatie
    • Over ons
      • algemeen
      • bestuur en directie
      • vacatures
      • beleid en jaarverslagen
      • ANBI-gegevens
      • privacyverklaring
      • Toegankelijkheidsverklaring
    • zorgdragers
    • partners
      • vrienden
      • vrijwilligers
    • nieuws
  • pagina's winkel
    • films
    • catalogi en inventarissen
    • ansichtkaarten, boeken, gidsen en handleidingen
  • pagina's winkelplus
    • persbericht Groot Verhalenboek Maastricht, deel 2
    • persbericht Groot Verhalenboek Maastricht, deel 1
    • persbericht de Maas en Rijnregio's gedurende de Romantiek
    • persbericht 'Zotheid' in de duisternis
    • persbericht Kleinhandel en stedelijke ontwikkeling
    • persbericht Het middeleeuwse grondbezit van het Sint-Servaaskapittel
  • Opstand
top
  • contact
  • studiezaal
  • tarieven
  • english

        een brug, daar blijf je mee bezig

        Een brug over een rivier vereist continu onderhoud. Daar weten wij in Maastricht alles van. Sinds de bouw van de Maasbrug (die toen nog niet ‘Servaasbrug’ heette), is er steeds opnieuw sprake van onderhoud, herstel en soms zelfs van volledige herbouw.

        houten boog

        Ook in 1807, vandaag precies 200 jaar geleden, was men al bezig aan de Maasbrug. Het  departement Nedermaas (Meuse-Inférieure), de voorloper van onze provincie Limburg, maakte toen deel uit van het Franse Keizerrijk van Napoleon, en de Maasbrug van Maastricht werd in de officiële stukken - zonder overdrijven - betiteld als een belangrijke schakel op de weg n° 6 van Parijs naar Nijmegen, en op de weg n° 42 van Oostende naar Dusseldorf. In 1807 had de brug negen bogen, acht van Naamse steen, en één van hout, met een overspanning van 20 meter. De houten boog was bedoeld om in geval van oorlog of beleg afgebroken of verbrand te kunnen worden, en zo de vijand de oversteek van de rivier onmogelijk te maken.

         

        Het is bekend dat de Maasbrug in de Franse tijd in zeer slechte staat was, ondanks de restauraties allereerst door Franciscus Romanus en daarna door de stadsarchitecten. De strenge winter van 1795 en de hoge ijsgang hadden de brug in al haar voegen doen kraken. De meeste zorgen, in 1807, baarde de achtste pijler, met aan de ene kant een stenen boog en aan de andere kant de houten overspanning. De pijler was in zeer slechte staat, en werd bovendien door de stromingen van het Maaswater ondermijnd. Bovendien stond op deze pijler nog een toren, die echter in 1801 al werd afgebroken. En in 1803 werd het dak boven de houten overspanning gesloopt. Bleef alleen de houten overspanning over.

        voorlopig gered

        Maar ook de andere pijlers vertoonden in 1807 ernstige gebreken, veroorzaakt door de ijsgang in de winter. Totale begroting, zo berekende de “ingénieur en chef” van de “Ponts et Chaussées” (de Franse Waterstaat): 34.120 franken, te boeken over drie jaar, dus 11.400 franken per jaar. En zo geschiedde. Daarmee was de brug voorlopig gered. Maar er zouden nog vele reparaties volgen. Tot op de dag van vandaag.

         

        bron

        RHCL, Archief departement Nedermaas, inventarisnummer 2274. Régis de la Haye, De Maas over. 2000 jaar vaste oeververbindingen in Maastricht. Maastricht 1984 (Vierkant Maastricht, nr. 4).

         

        afbeelding

        De houten boog van de Maasbrug, getekend door Ph. van Gulpen, en waarvan de afbraak door deze foutief gedateerd wordt in 1806 (RHCL, Prenten en tekeningencollectie GAM, nr. 1133).

         

        auteur

        Régis de la Haye



        Leessuggesties


        architect Sprenger redt pijlers Dominicanenklooster
        de tiende boog van de Servaasbrug is de achtste


        Alle thema's

        geloof en gelofte
        heg en steg
        rechtspraak
        Maastrichtse families
        bestuur en recht
        educatie
        Limburgse collecties
        Erfgoedinstellingen Limburg
        herinnerd en herdacht
        kennis en kunde
        lief en leed
        oorlog en vrede
        recht en slecht
        vermaak en vertier
        woning en werk
        ziek en gezond
        Carnaval
        Limburgse tradities
        Limburgs erfgoed


        Delen