In de loop der eeuwen valt in de inhoud van archieven een duidelijke ontwikkeling te constateren. In West Europa treffen we de oudste archieven aan bij kloosters. In de 'duistere middeleeuwen' waren dat de instellingen waar men het schrift machtig was. Aanvankelijk maakte men vooral akten op van transacties in verband met eigendommen (koop, schenking). Lange tijd werden dit soort documenten geschreven op perkament en vervolgens ter bekrachtiging bezegeld. Men noemt dit charters.
In de loop van de middeleeuwen nam het aantal archiefvormers toe. Hertogen, graven, stadsbesturen etc. vonden het nodig administratie bij te houden van allerlei zaken. Vastlegging van eigendomsrechten en privileges (meestal in chartervorm) was van vitaal belang. Maar ook anderszins nam de archiefvorming toe. Zo deed tegen het einde van de middeleeuwen steeds meer de brief zijn intrede in de archieven. Natuurlijk was niet al die correspondentie even belangrijk, maar vaak stonden er toch mededelingen in van blijvende waarde.
In dezelfde tijd van de opkomst van de brief nam ook de overige administratie toe. Financieel beheer werd verantwoord door middel van rekeningen met de bijbehorende boekhouding, men procedeerde bij de rechtbanken veel meer schriftelijk dan mondeling, bestuursvergaderingen werden in notulen of besluiten vastgelegd.
In de loop der tijden is de papierstroom alleen maar toegenomen, zowel bij de overheid, als ook bij instellingen en particulieren. Met de toename van de hoeveelheid archief werd ook de vraag 'hoe word ik de papierstroom de baas' belangrijker. De inhoud van een schoenendoos is nog wel te overzien, maar in honderden meters ongeordend archief is het onmogelijk zoeken. Om hierin tegemoet te komen zijn er in de loop der tijden allerlei systemen bedacht om ordening in het archief aan te brengen, variërend van primitief tot technisch zeer geavanceerd. Zie ook inventarissen & indexen.
Delen
Made by zuiderlicht