De fabrieken, dus ook die van Regout, stonden in de binnenstad van Maastricht en de arbeiders woonden allen in de directe omgeving van de fabriek. Door de groei van de fabrieken in de stad groeide ook het aantal inwoners sterk omdat de werkgelegenheid velen aantrok. De bevolking van de stad groeide dus zeer sterk, maar het aantal huizen bleef gelijk. Er moesten dus steeds meer mensen in één huis wonen. Zo woonden in 1777 wel 15.000 mensen in 2.719 huizen; dat was gemiddeld 5,5 mensen per huis. Maar honderd jaar later, in 1879, woonden in er 30.000 mensen in de stad; dat was gemiddeld 11,4 mensen per huis. Dat dit niet goed kon gaan en tot wantoestanden leidde, blijkt wel in de les.
Download hier het volledige document 'Les 5 Kinderarbeid'.